Buiten de stad: het meer

Een groot, helder meer. Er zwemmen natuurlijk wel wat visjes, maar die doen niks. Adoh.


Toegang: vrij


________________________________________

Lauren liep richting het meer. Zodra het meer in aantocht was trok ze haar uniform uit en gooide ze het langs de kant. Ze keek even waar Julian bleef, en wachtte tot hij er eerst in zou springen. Misschien was het water wel koud.

Julian had zich als een haas naar het meer gehaast (HAHAH oke lol). Daar aangekomen trok hij zijn kleding uit en sprong in zijn boxershort in het water. "Joehoeeeee, kom je nog?" Hij zwaaide half kopje onder naar Lauren.

'Oh.' zei Lauren toen ze zag dat hij er al in lag. Lauren wandelde het meer in en begon gewoon wat te zwemmen. Haar mascara was waterproof, dus daar hoefde ze zich geen zorgen om te maken. 'Hmmm heerlijk verkoelend.'

Julian zwom achterwaarts heen en weer en keek naar de lucht. Oke, dat is niet helemaal waar. Hij keek naar Lauren en wou dat het water doorschijnend was.

Lauren voelde wat aan haar rug. Ze gilde en spurtte het water snel uit. 'Iewl, er zat wat aan m'n rug.' zei ze rillend. Ze stond op de kant en durfde toch even niet meer het water in. Straks was het een enorme waterslang. Oke, te veel fantasie.

Julian gniffelde. "Oei." Bracht hij droog uit. "Durf je er nu niet meer in?" Vroeg hij met een uitdagend lachje.

Lauren keek even alsof ze beledigd was. 'Of was jij het niet gewoon stiekem?' zei ze met opgetrokken wenkbrauwen. Ze zag hem er nog best voor aan eigenlijk.

"Nee hoor." Ik was helemaal hier, en jij was helemaal daar. Julian wees naar de andere kant van het meer. "Hoe kón ik dat zijn?!"

'Misschien heb je stiekem hele lange armen.' zei ze, zo serieus mogelijk. 'Maar vooruit, ik geloof je.'

"Jammer maar helaas, deze zijn normaal formaat." Julian stak zijn armen boven water uit en blublubde kopje onder.

Lauren wilde het water weer in, maar ze speelde een beetje op safe. Ze ging dicht bij Julian het water in en nam zich voor daar te blijven. Dan was ze minder bang voor de visjes en slangen en monsters en alle enge wezens in het water.

Julian ging als vanzelf wat dichterbij trappelen. Maar hij ging liever wat verder naar de kant, dan kon hij weer staan. "Het water valt nog mee hè, van temperatuur." Merkte hij luchtig op. Ofwel is het hier om een andere reden zo warm...

Lauren bewoog een beetje met hem mee. 'Hé, blijf een beetje hier. Ik vind het dood eng in m'n eentje.' zei ze lachend. Ze meende het echt, ze vond het echt eng.

"Meerbeestjes bijten niet hoor. Ik daarentegen..." Julian grijnsde ondeugend. Oh wat was het leuk om op een kostschool met lekkere stukken te zitten!

'Don't act so creepy!' zei ze, waarna ze onder water dook en daarna weer boven kwam. De natte haren sierden haar lichaam. Ineens voelde ze wat aan haar voeten. Een gil ontsnapte uit haar mond en ze sprong als reflex in de armen van Julian. 'Oke, ik vind dit niet leuk. Er zit van alles en nog wat aan me.'

"Moet ik me nu schuldig voelen?" Grinnikte Julian. Natuurlijk kon ze hem niks kwalijk nemen, zij was tenslitte zélf in zijn armen gesprongen. Maar wat als hij nou... Julian liet zijn ene hand naar haar kont afdwalen.

(( hhhahahahaha Kim zo ken ik je niet XDDD ))

'Hé wa..' Lauren stopte met praten. Op een of andere manier vond ze het niet eens echt erg.

((ik kan me toch goed inleven hè HAHAHAHAH))


Julian grijnsde lichtjes en drukte haar lichaam stevig tegen zich aan. "Wat een stoute meerbeestjes ook. Dat ze aan zo'n mooi meisje durven te zitten!"

Lauren keek hem lang aan. Zo was ze normaal nooit. Raar.. Maar enigszins beviel het haar wel om een keer niet het preutse meisje te zijn. Hoe erg was het, als je op je 17e pas met één persoon had gezoend en nog nooit een stapje verder was gegaan? Ze glimlachte naar Julian en wreef even over zijn sixpackje.


(( ik laat me weer eens gaan. Poor me. I can't handle it. ))

Julian vond het wel het gepaste moment. Hij deed zijn kop naar voren en sloot zijn ogen.

Lauren twijfelde even, maar volgde al snel Julian's voorbeeld op. Zijn lippen voelden zacht aan, het voelde fijn. Niet echt vertrouwd, maar wel fijn. En raar.

Julian zoende haar vol overgave. En zijn hoofd klonk het als KATSJING!

(( ahahahahahaha rofl ))

Lauren zoende hem terug en haar handen dwaalden af naar zijn boxer. Djeez.. bad bad bad bááááád me. You don't even know this fellow.

Julian voelde haar kietelige handen afdwalen naar zijn behind. Leuk idee... Zelf nam hij haar achterkant ook te grazen.



(nou blij??!!!))

(( hahaha XD ja heel blij ))

Lauren zoende nog even door en beëindigde daarna de zoen. 'Let's save the best to last.' fluisterde ze terwijl ze weer op eigen benen in het water ging staan, en naar de kant zwom om er vervolgens uit te klimmen.